Autovakmeester Schaap Mach excelleert tegen Leiderdorp

Autovakmeester Schaap Mach versus Leiderdorp was bijna zes uur lang het betere gooi- en smijtwerk met de houten stukken. Vooral dankzij de 21-jarige Colin Stolwijk won de thuisclub deze topper in de landelijke derde klasse D met 5-3.

De Heerhugowaarder won op onnavolgbare wijze van de sterkste speler van de klasse: grootmeester Daan Brandenburg. Schaakvoetbal. Een term geassocieerd met het saai toeschuiven van de bal. Wie zaterdag aanwezig was in de Schager atoombunker, die Mach zowel letterlijk als figuurlijk tot onneembare vesting wil ’bombarderen’, besefte hoe misplaatst deze terminologie is. In ieder geval in verkapte kampioenswedstrijden zoals die van zaterdag. Combinaties die net wel of net niet doorsloegen, ongekende blijdschap of juist zulke diepe frustratie dat Mach-speler Tjark Vos de tegenstander een drankje aanbood omdat hij naar zijn zeggen ’zich een beetje ongerust begon te maken’. Individuele prestaties die onverwachts zo goed of juist zo slecht waren dat laat gearriveerde toeschouwers twee keer op het scoreformulier moesten kijken of ze wel echt klopten.

En er stond zoals in elk goed sportverhaal een jonge held op. Een slap handje met een ogenschijnlijk rustige oogopslag: de 32-jarige Brandenburg liet zich niet kennen bij zijn opgave, maar innerlijk moet hij gekookt hebben. De inwoner van Lelystad was in de Noordkop opgejaagd wild nadat hij in het aas in de vorm van een vergiftigde pion had gehapt. Met het verdwijnen van die pion waren voor Stolwijk de lijnen naar de vijandige koning wijd open. Het vervolg was een spectaculaire klopjacht waarbij de zwarte koning het hele bord over gejaagd werd. Dat de Nederlands studentenkampioen van 2017 daar links en rechts ’hout’ voor moest investeren, deerde hem niet.

,,Ik wist dat ik dat met rente zou terugverdienen”, aldus een stralende Stolwijk na zijn eerste zege op een grootmeester in een officiële partij ooit. Het was Brandenburgs eerste nul in jaren, maar het was toch al de middag van de verrassingen. Gelegenheidskopman van Mach, Warner de Weerd, was twee jaar lang in competitieverband ongeslagen, maar ging er nu hardhandig af. Invaller David de Visser daarentegen, van wie niemand na een matige serie iets verwacht had, liet als een roofridder zijn paarden door de veste van nationaal meester Stefan Tabak razen.

En dan Tjark Vos. Zijn tegenstander gaf al in de opening een stuk weg waarna hij zo ongeveer letterlijk de haren uit het hoofd trok. Dát beeldde het verschil ook treffend uit: Leiderdorp vond dat het moest na een mislukte kampioenstoer vorig seizoen, Mach kon voor het eerst ooit in de derde klasse lijstaanvoerder worden en speelde net met wat minder druk. Al voelde Kevin Tan die wel. Hij ging in betere stelling grof in de fout en verloor nog.

Tussenstand derhalve 3-2 met nog drie borden te gaan in de tijdnoodfase. Daarin begon de tegenstander van Enrico van Egmond woest op de klok te rammen om zo snel mogelijk te zetten. Met zijn ogen meer op de klok dan op het bord gaf hij materiaal weg, Van Egmond benutte de buitenkans feilloos. Vervolgens steeg er weer iemand boven zichzelf uit. Reinier Weber speelde net als De Visser tegen een op papier veel sterkere tegenstander. De stelling was complete chaos: de Nieuwedieper had een stuk meer maar kon een ’wals’ van witte pionnen verwachten. Maar de opponent begon steeds nerveuzer te bewegen toen hij besefte dat alleen hij een nederlaag van zijn team kon voorkomen. Weber bleef koel, weefde een truc in de stelling en won. Hoezo moet je dan stil zijn bij het schaken? Weber werd bedolven onder complimenten, terwijl Brandenburg met een verbeten trek om de mond eindelijk wat emotie liet zien. Dat Henk Bermon, invaller voor de zieke Wim Boom, na een lange strijd nog verloor deerde niemand bij Mach. Teamleider Wim Smit verwoordde het gevoel met een zin: ,,Mach mag niet maar moet nu voor het kampioenschap gaan!”