Bron: Noordhollands Dagblad
Aan schakers wordt regelmatig stereotypes ‘onhandig in de omgang’ en ‘niet-sociaal’ geplakt. Wim Luberti behoorde absoluut niet tot die categorie. Daarom is het extra wrang dat de Noord-Hollandse topschaker, die onder meer het Zaanse Het Witte Paard naar de hoofdklasse hielp, in eenzaamheid stierf.
Luberti was een kind van schaakvereniging Purmerend en van Aris de Heer uit Middenbeemster. Bij laatstgenoemde vereniging begon de in Zuidoostbeemster opgegroeide Luberti met schaken. Met het oog op zijn ontwikkeling stapte de jonge schaker over naar de marktstedelijke club.
Op 23-jarige leeftijd eindigde hij in 1977 als tweede op het Nederlands kampioenschap. Hij liet onder meer grootmeester Paul van der Sterren en internationaal meester Rob Hartoch achter zich. Er had nog meer ingezeten voor de Noord-Hollander. Luberti ging na acht ronden als gedeeld koploper de slotronde in en won daarin tegen Van der Sterren materiaal. Hij slaagde er echter niet in dat voordeel te verzilveren. De partij eindigde in remise, waardoor Luberti met 7,5 punt uit negen partijen als tweede eindigde achter Ivan Nemet, die acht punten verzamelde.
Zowel in de jaren zeventig als tachtig won Luberti veel Noord-Hollandse toernooien, daarna bleef hij met een rating van dik boven de 2.200 steevast tot de outsiders behoren. Zijn werk voorkwam een definitieve doorbraak naar de (inter)nationale top. Luberti werd internationaal buschauffeur bij een touringcarbedrijf en verbleef daardoor soms wekenlang in het buitenland. De aimabele schaker leerde in Sint Petersburg zijn Russische vrouw kennen, die er reisleidster was. De twee settelden zich in Amsterdam waar Luberti, nadat hij in 1996 afscheid had genomen van Het Witte Paard, speelde voor Tal en later de fusieclub Tal/DCG.
De Amsterdammer keerde in 2012 terug bij zijn jeugdliefde SC Purmerend, dat inmiddels van een op regionaal acterende club was getransformeerd tot een kandidaat om door te storen naar het hoogste niveau van Nederland. Luberti zou een kleine tien jaar voor Purmerend spelen voor hij naar het ambitieuze Magnus in Schagen verkaste. Daar werden zijn resultaten, nadat bij hem chronische leukemie was vastgesteld, steeds minder. Daarom koos hij er in de zomer van 2023 voor om alleen nog bij ENPS in de Amsterdamse competitie uit te komen.
Luberti was altijd in voor een goed gesprek en daarnaast ook een spelletjesmens. Naast schaken deed hij jarenlang aan bridge. Zijn contacten bleken echter van vluchtige aard. Door zijn ziekte en het feit dat zijn vrouw vanwege familieomstandigheden naar Moskou vertrok – en het vervolgens lastig bleek om terug te keren – kwam hij in een sociaal isolement terecht. Een constatering, die de schok op zijn overlijden extra pijnlijk maakt.
