Eerste punten voor het derde

Als we nu niet winnen, dan wordt het wordt het toch wel een vervelend seizoen was mijn gedachte toen ik donderdagavond afreisde naar Bergen. Om helemaal onderaan te eindigen was me al een paar keer eerder overkomen in de viertallencompetitie en dan voelt toch niet lekker aan. Alhoewel bij mij de Olympische gedachte overheerst, is een winnaarsgevoel op zijn tijd niet verkeerd. En omdat de andere teams op 100% staan moesten wij ook maar eens gaan winnen! En uiteindelijk lukte dat om 23.30 uur toen teamcaptain Henk een vol punt liet aantekenen. Maar voor het zover was gebeurde er nog genoeg. Nadat ik samen het Henk de jeugdschakers weer had lesgegeven spoedden wij ons, samen met Kerre, naar Bergen waarbij het binnenrijden van dit mooie dorp de TomTom negerend (en daarom verkeerd reden) net op tijd binnen liepen. Een teamlid stond al nerveus op zijn horloge te kijken waar wij bleven. Even na 20.00 uur kon worden aangevangen na een kort praatje door de wedstrijdleider van dienst. Op bord 1 begon Jeroen zoals gebruikelijk wat later maar was als eerste klaar! Na elf zetten had hij de zwarte dame in de penning gezet waardoor zijn tegenstander maar opgaf. Op bord 2 won Ed ook; ik heb niks van de partij gezien, maar wat ik wel weet is dat hij streed tegen een beginnend schaker die sinds een half jaar lid is van de schaakclub. Kerre kon zich niet goed concentreren zei hij naar afloop van zijn verloren partij. Ja dat kan wel eens gebeuren, en was deze avond dan gelukkig niet erg voor de teamscore. Op bord 4 tikte Henk zoals eerder gememoreerd het winnende punt binnen, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Hij stond lange tijd wat minder, maar nadat zijn tegenstander een stuk offerde (of weggaf volgens sommigen), keerden de kansen en met veel gezwoeg werd Henk de matchwinner. Invaller Johan kwam een stuk voor, maar verloor met een aftrekaanval pardoes zijn witte dame. Na een wat fluisterend gemompel naast mij werd er toch nog doorgespeeld. Na een kwartier gaf Johan dan uiteindelijk wat gedesillusioneerd op. Ook ik had een beginnend schaker tegenover mij die in april van dit jaar lid was geworden, en nu voor de eerste maal in de externe competitie mee mocht doen. Dat deed me denken aan de eerste maal dat ik mee speelde in een bondsteam. Ik speelde als invaller mijn eerste externe partij met het 2^e team tegen Bergen 3 (op 1 dag na zes jaar geleden!) en kreeg in een mindere stelling remise aangeboden, wat ik toen gretig aanvaarde. In het toenmalige team van Bergen 3 speelden toen 4 jongeren die helaas om diverse redenen allemaal geen lid meer zijn. Daarom is het goed om te zien dat er ook “oudere jongeren” zijn die (weer) gaan schaken. Overigens is de gedachte van een remise mij tijdens deze partij geen 1 keer door het hoofd geschoten. Ik had het gevoel dat ik alles wel onder controle had en op zet 13 won ik een pion door met een loper op h3 te slaan, en deze loper is niet meer van zijn plek geweest tot zet 36 om mat te zetten op g2! Na afloop liet een ervaren schaker zien hoe mijn tegenstander eeuwig schaak had kunnen forceren. ’s Nachts toen ik de partij aan Fritz had laten zien, zag deze zelfs winst voor de witte stukken! Dus met enig geluk een vol punt. Nog even snel een wijntje gehaald bij de zelfbedieningsbar en na een korte nazit nog even langs geweest in De Waldhoorn, waar nog een select gezelschap aan de bar verbleef. De volgende wedstrijd van MAC 3 is pas op 16 februari, dus we hebben nog even om te oefenen.