Eindelijk weer een overwinning voor het Eerste

Het seizoen voor het vlaggenschip van de Magnus/Anna-Paulowna Combinatie gaat tot nu toe niet zoals gehoopt. Na twee opeenvolgende nederlagen tegen respectievelijk Caïssa-Eenhoorn 3 en Bergen moesten we de kampioenaspiraties vaarwel zeggen en ons focussen op handhaving. Een belangrijke horde die hierbij genomen moest worden was afgelopen donderdag tegen HWP Haarlem 3.
De wedstrijd begon echter al op dinsdag toen ikzelf vooruit speelde in het mooie clubgebouw in Haarlem. Op bord twee mocht ik het met wit opnemen tegen Cees Visser. In een Konings-Indische partij rokeerde ik lang en kon ik proberen een koningsaanval op te zetten. Hij verdedigde goed en na zetherhaling werden de punten gedeeld waarna ik mocht proberen met het OV in Schagen te belanden (wat zowaar zonder vertraging lukte).
Na mijn vergadering op donderdag (de reden dat ik niet aanwezig kon zijn) toog ik rond half 11 richting de Waldhoorn om te zien of het daar nog spannend was. Dat was geen slecht idee. Op het moment dat ik binnen liep waren er nog maar twee partijen afgelopen: Niels en Wim Boom hadden remise gespeeld. Niels offerde in ‘zijn’ opening een pion die hij later weer terug kreeg, waarna besloten werd tot remise. Wim toonde na afloop zijn partij, die voor leken echt abracadabra zou zijn. Stukken werden geofferd, alles stond in, maar uiteindelijk eindigde het in zetherhaling. Alles volgens de theorieboekjes volgens Wim. Wel liet hij nog even zien dat hij overwoog een dame voor een stuk te  offeren, maar besloot dat uiteindelijk (gelukkig) maar niet te doen.
Op de andere borden was de spanning om te snijden. Toen de tijdcontrole zich aandiende was het alleen bij Marcel duidelijk dat hij een stuk beter stond. Ik werd echter gesommeerd om mee te gaan noteren bij de partij van Aart. Die moest op bord 8 binnen een minuut nog een stuk of 8 zetten uitvoeren. Ik zag de bui al hangen, maar Aart vond de goede zetten en haalde zo in een actieve stelling de tijdcontrole. Bij Wim Smit ging de tijdnoodfase wat minder. Hij stond al een pionnetje achter en dat werden er later nog een paar. De eerste beslissing viel op bord 5 waar Marcel de stelling met een kwaliteit meer en een dodelijke vrijpion rustig naar een gewonnen positie uitspeelde. Een mooie overwinning dus van onze teamleider! Helaas was de vreugde niet van lange duur aangezien Wim Smit niet veel later de handdoek in de ring moest werpen, vanwege het pionnenoverwicht van zijn opponent. De stand was dus ondertussen 2,5-2,5 met nog 3 partijen aan de gang. Siem stond op bord 4 een pion voor in een toreneindspel. Het leek dat Siem dit rustig wist uit te tikken, maar de schijn bedroog, want zoals wel vaker in toreneindspelen bleek dit nog erg lastig te zijn en moest hij berusten in de puntendeling. 3-3 met alleen bord 1 en 8 nog aan het spelen dus. Ik werd weer gesommeerd om mee te schrijven (dit keer bij Enrico). Hij stond ondertussen in een fijne stelling met twee stukken voor een toren. Hij wist zijn stukken langzamerhand naar de vijandelijke koning te dirigeren. Hij was zelf overtuigd van zijn stelling, want hij meldde dat Aart remise aan kon bieden. Deze was ondertussen in een ingewikkelde partij verwikkeld. Beide spelers misten verschillende winnende varianten, maar Aart bleef het koelst en wist zowaar te winnen. Een enorme opluchting, want bij Enrico ging het nog steeds voorspoedig. Zijn tegenstander had het erg lastig met verdedigen, kwam in tijdnood en moest opgeven. Na de partij leek het toch nog lastig te zijn voor Enrico om daadwerkelijk de winst te vinden, maar dat mag de pret niet drukken, want de punten waren binnen.
Eindelijk weer een overwinning dus voor het Eerste, die nog lang werd gevierd in de Waldhoorn. De volgende wedstrijden tegen Excelsior en de Waagtoren 4 moeten we deze lijn voortzetten en dan kunnen we toch nog in de subtop proberen te eindigen.