In Alkmaar begint de victorie

Met grootse verwachtingen trokken de Spanjaarden onder leiding van Don Frederik vanaf 1572 het land door om opstandige stedelingen te onderwerpen, waarin zij uiteindelijk op 8 oktober 1573 werden gestopt door een truc van de Alkmaarders. Er wordt weleens gezegd dat de geschiedenis zich herhaalt, maar gelukkig leert men ook wel eens van de geschiedenis.
Net als de Spanjaarden 443 jaar geleden trokken de strijders van MACH richting Alkmaar om de plaatselijke bewoners daar te laten zien wie de sterksten zijn. Onder de bezielende leiding van onze eigen Don Jos(é) bewogen de troepen eerst naar kampement ‘Snackhuis Konijn’ waar zowel op kracht kon worden gekomen, als het strijdplan kon worden besproken. Daar trachtten Alkmaarders ons al schrik aan te jagen met grootste praalwagens, maar daar raakten de nuchtere Noordkoppers niet van onder de indruk. Don Frederik dacht destijds waarschijnlijk dat de ruime numerieke meerderheid van de Spanjaarden de buit wel zou kunnen veiligstellen, maar zij moesten het toch afleggen toen de dijken werden doorgebroken en Alkmaar werd ontzet. Ook de strijders van MACH waren op papier een stuk sterker dan de opponenten uit de Kaasstad. Omdat de kracht in de verrassing schuilt besloot Don Jos(é) de troepen anders op te stellen dan de Alkmaarders hadden verwacht en met dit creatieve strijdplan werd de belegering ingezet. Deze keer was echter niet de stad Alkmaar het strijdtoneel, maar ging de strijd om het AFAS-stadion. Daar wachtten de Alkmaarders ons op en iets na 13.00 kon de belegering aanvangen.
Voorop in de strijd ging de oudste en meest ervaren strijder Wim Boom. Hij nam het op tegen Ruud Nieuwenhuis, die zich eigenlijk had voorbereid op een andere opponent. Hiermee betaalde de tactische keuzes van de aanvoerder zich meteen uit. Na een ongeveer twee uur durend gevecht bracht Wim MACH op een voorsprong. Zoals zo vaak is de overwinning van Wim van veel belang voor de uiteindelijke uitslag en zo geschiedde het nu ook. Op het tweede bord speelde de nieuwe topaanwinst Piet Peelen. Deze ‘huurling’ kreeg van de aanvoerder van de Alkmaarders Alex Albrecht al snel een pion cadeau, zorgde ervoor dat Albrecht geen tegenkansen kreeg en wikkelde af naar een gewonnen eindspel. Ook op het derde bord een nieuweling in het team. Richard Bolster komt over van het Helderse M.S.C. waar hij de afgelopen jaren weinig meer speelde. Daarvoor heeft hij ook lange tijd voor de Waagtoren gespeeld, dus was het een weerzien met vele bekenden. In de partij tegen Ruud Adema leek er geen vuiltje aan de lucht en het leek erop dat hij langzaam de winst naar zich toe kon trekken, maar helaas verspeelde hij in het eindspel het voordeel en moest genoegen nemen met remise.
Aan het vierde bord zat de genius achter de veldtocht van de Noordkoppers. Warner de Weerd is de afgelopen maanden druk bezig geweest om het voor elkaar te krijgen dat we met deze troepensterkte de strijd aan konden gaan. Zelf is hij daar natuurlijk ook deel van en in zijn kenmerkende, ietwat saaie stijl, rolde hij zijn opponent Leonard Haakman aan het einde van de partij op. Op het vijfde bord vocht ‘luitenant’ van Egmond tegen de altijd gevaarlijke Egbert van Oene. Deze durfde het echter aan om met zijn dame op b2 te slaan en zei zelf al dat dat best wel eens gevaarlijk zou kunnen zijn. Twee zetten later had Enrico de dame van van Oene gevangen, maar deze speelde tegen beter weten nog even door ‘voor het team’. Bij belegeringen horen ook nederlagen en op bord zes kwam deze dan ook. Vorig jaar verloor ondergetekende geen enkele partij in de competitie, maar nu was het meteen raak. In het eindspel had remise de meest logische uitslag geleken, maar na een domme winstpoging ging het punt naar David Baanstra. Het zevende bord werd bemand door Siem Roet die er tegen Peter Duijs lastig doorheen kwam en genoegen moest nemen met een halfje. De enige verrassing in de opstelling van de Alkmaarders was de speler op bord acht. Waar wij voormalig Magnus-lid Johan Plooijer hadden verwacht zat Wim Nieland die het opnam tegen onze Wim Smit. Die kreeg de altijd gevaarlijke Aljechin-Chatard aanval tegen zich waardoor de zwarte koning al vroeg in het nauw kwam. Hij probeerde wel tegenspel te creëren, maar moest uiteindelijk toch de sterk spelende Nieland de hand schudden.
Zo eindigde deze slag in een 5-3 overwinning voor de onzen en is de eerste stap gezet naar het kampioenschap. Over vier weken komen de sterke schakers uit Heerhugowaard richting de Magnusveste die wij met hand en tand zullen verdedigen. Dat zij de wedstrijd uiterst serieus nemen blijkt wel uit het feit dat zij twee verkenners naar Alkmaar hadden gestuurd om ons goed in de gaten te houden. Maar ook wij zullen niet stilzitten, want de troepen zullen door Peelen getraind gaan worden zodat iedereen op 5 november helemaal scherp is en de zegetocht voortgezet kan worden.