Een aimabele man, dat is het eerste wat bij me opkwam toen ik de overlijdensadvertentie van Rien las.
Ik leerde Rien kennen op de schaakclub toen ik assisteerde bij het lesgeven bij de jeugdafdeling, maar nog niet lid van de schaakclub was. Mede op zijn aandringen ben ik lid geworden in 2011 en speelde in dat seizoen twee partijen tegen hem. We kwamen elkaar vaker tegen achter het schaakbord, want wij speelden in de onderste helft van de club-ranglijst. Voor teamwedstrijden konden we vaak een beroep op hem doen als invaller, maar alleen als er thuis gespeeld werd. En vaak behaalde hij leuke resultaten in deze wedstrijden. Tijdens gesprekjes op de club vertelde dat hij viool speelde en bijna elke dag oefende. Helaas heb ik nooit zijn muzikaliteit kunnen ervaren. In 2015 speelde ik op 1 oktober tegen hem, wat naar later bleek dat dit een van zijn laatste wedstrijden was. Zijn gezondheid werd minder, en hij durfde niet meer alleen in het donker door de stad te lopen. Het aanbod om hem op te halen en thuis te brengen sloeg hij vriendelijk af.
Hieronder de partij.
Wit: Ronald Komen
Zwart: Rien Kokkedee
Datum: 1 oktober 2015
Wit heeft de toren op c1 geplaatst en ziet de paardvork op e6 niet aankomen.
Rien dus wel en doet 32…..Pe6. Ik speel 33 Le5 en Rien zet het paard weer terug op d8!
Zijn motivatie: we hebben zo’n leuke partij gespeeld en ik wil niet dat je door deze fout gaat verliezen….we doen remise….Dat was Rien ten voeten uit.
Hij is overleden op 25 mei en is 84 jaar geworden.
We wensen de familie veel kracht en sterkte om dit verlies te dragen.
Namens het bestuur
Ronald Komen
wat een lieve man – zo zal Rien altijd bij me blijven en hij geloofde in mijn kwaliteiten naast de muzikale link die we , benevens het delen van onze schaakliefde, ook hadden
DAAF
Inderdaad een lieve man. Zeer bescheiden . Hij was een echt clublid!
Wat een mooi verhaal Ronald