Dierenkliniek Zuiderkaag Mach 1 blijkt slecht in ‘pezen in de provincie’

Je had vroeger of misschien nog steeds wel een rubriek in de VI (Voetbal International) die qua inhoud weinig interessant was, het ging over voorbereidingswedstrijden, maar wel een pakkende titel had/heeft: Pezen in de provincie. De nieuwe opzet van de districtscompetitie heeft daar wel iets van weg. De waarde ervan kan betwist worden, omdat zelfs nog niet zeker is dat de hekkensluiters degraderen, maar het is wel een mooie test en naar ik meen spelen de winnaars van de twee hoogste poules tegen elkaar om de Noord-Hollandse titel (graag word ik gecorrigeerd als ik het mis heb). Omdat de hele competitieopzet een test is, voor het eerst mogen ook spelers uit de landelijke competitie meedoen maar daardoor is er geen promotiemogelijkheid meer voor de kampioen naar landelijk niveau, benader ik dit proeflokaal het liefst positief. Je hebt in de Engelse competitie de strijd om drie prijzen: het kampioenschap, de FA-cup en de League Cup. Het schaken heeft nu de landelijke competitie, de landelijke beker, de districtscompetitie en ook nog een vierde competitie, de districtsbeker, die ik verder hier niet zal benoemen. Ik zie de districtscompetitie als de League Cup: een buitenbeentje maar het is een prijs en met de deelname van sterkere schakers dan in het verleden heeft hij zeker enige glans. Nu was van tevoren al duidelijk dat de strijd om de eerste plaats in onze poule zou gaan tussen HWP Haarlem en De Waagtoren. Wij gingen voor een positie van best-of-the-rest. Dat is niet helemaal uitgekomen of helemaal niet zeg maar. De situatie een ronde voor het einde is dat we moeten winnen in het slotakkoord tegen Aartswoud om niet bij de laatste twee te eindigen hetgeen normaliter een afdaling naar de tweede klasse zal betekenen.

Het is het gevolg van een avond vol teleurstellingen in Enkhuizen waar we gisteren in het zespuntenduel tegen KTV met 5,5-2,5 werden weggepoetst. En dat terwijl we qua rating gemiddeld tachtig punten sterker waren. In algemene zin blijkt het spelen doordeweeks voor met name spelers van het eerste landelijke team zwaar te vallen. Zij spelen natuurlijk al negen potjes op de zaterdag, waren actief in de landelijke cup, spelen op zaterdag de toernooien van in ieder geval de eigen club en moeten dan ook nog eens doordeweeks schaken. Het heeft ertoe geleid dat de meesten nog geen tien partijen voor de interne competitie hebben gespeeld wat te denken geeft. Aan de andere kant: je speelt wel meer partijen op wedstrijdniveau en daar word je geharder van, juist ook voor de zaterdagpartijen.

Voor mensen met een drukke job is het echter een (te) grote opgave om ook nog eens doordeweeks de provincie door te reizen. Dat werd mij gisteravond andermaal duidelijk. Het was mijn eerste partij voor het team en eerlijk gezegd paste het helemaal niet in mijn schema, maar uit respect voor teamcaptain David die dit seizoen alles uit de kast heeft gehaald om steeds weer met acht man achter de borden te verschijnen heb ik mij overgehaald. Ik was van plan om bijtijds thuis te zijn om na een werkdag van 15 uur de vorige dag en een korte nachtrust nog enigszins te recupereren, maar dat lukte uiteraard niet waarna ik de wagen maar aan de kant heb gezet en nog even een hazenslaapje van 1,5 uur heb gedaan. Zie daar de reden waarom ik een hekel heb gekregen aan dit soort wedstrijden. Het wordt meer inspanning dan ontspanning en dat kan toch niet de bedoeling van een hobby zijn.

Uiteindelijk overheerste zelfs een beetje een schuldgevoel, want ik had om mezelf te beschermen mij uit voorzorg op bord vier geposteerd. De druk kwam daarmee vooral op Enrico en Wim te liggen. Laatstgenoemde verloor vooral doordat Tom Balla goed speelde, maar Enrico was beduidend sterker dan zijn tegenstander, kwam ook goed te staan, maar bij hem ging rond tien uur het licht langzamerhand uit. Hetzelfde wat mij, Piet en Colin in november ook in de bekerwedstrijd tegen Santpoort overkwam.

Tegelijkertijd: hulde voor KTV-voorzitter Marco Groot die deze wedstrijd ook in sportief opzicht zijn verantwoordelijkheid nam, als frontman ging zitten en zijn kansen pakte toen Enrico alsmaar mindere zetten ging doen. Dat was een onverwachte 2-0 op de topborden en dat werd zelfs 3-0, want toen Enrico verloor brak David mentaal. Hij stond een kwaliteit voor en dus gewonnen tegen Paul Grolman, kon op zijn minst eeuwig schaak maken, maar hij verkrampte en ging door zijn vlag. Dat deed Henk Bermon niet, hij liet zich niet weg bluffen door de massieve pionnenopmars van Adri Haakman en pakte het halfje. Wel wilde hij niet alles op alles te zetten of wellicht had hij het niet gezien dat toen Haakman voor eeuwig schaak ging om de teamwinst veilig te stellen hij het met de centrumopstoot d6-d5 wit kon verrassen. Haakman wint dan wel pion h6 voor de vijandige koning, maar het paard houdt alles tegen en zwart kan met d5-d4 het witte paard wegjagen en het witte centrum met zijn dame wegvagen. Of het gewonnen is, is de vraag, maar kansrijk was het wel.

Aan de andere kant: remise tegen Haakman is niet slecht. KTV had namelijk met Haakman en Cees van der Zee twee spelers van de duidelijke top drie van de club op de lagere borden gezet. Van der Zee etaleerde aan bord zeven zijn kracht door ons talent Kevin Brands kansloos te laten. Dat was de voor het eerste debuterende Yoram Meijer aan het laatste bord ook. Waren er dan geen lichtpuntjes? Ja, vooral Jan-Pjotr die wat beter uit de opening kwam en met een paardoffer genadeloos toesloeg toen de tegenstander zijn stukken onhandig neerzette. En ikzelf dan? Nou nee, al speelde ik wel lange tijd een goede partij. De offers die ik deed waren ook terecht, maar met een onnauwkeurigheidje had de tegenstander kunnen ontsnappen met eeuwig schaak. Dat liet hij na waarna hij werd mat gezet. En nu? Gaan we alle reservisten oproepen voor de allesbeslissende derby tegen SC Aartswoud op 22 maart of niet? Ik persoonlijk vind dat het sportieve aspect moet prevaleren. Dat we het aan David, Enrico en alle andere mannen die in de schaak-League Cup avonden hebben opgeofferd, verplicht zijn om dit seizoen op de veilige zesde stek te eindigen. Maar ik vind het ook tijd voor een evaluatie. Ook donderdagavond bij het West-Fries kampioenschap hoorde ik geluiden dat men het wel wat veel vindt op deze manier. Ik zeg: zoveel mogelijk wedstrijden in het weekend. Dan krijg je de eerlijkste competitie, dat degene wint die het beste is in plaats van het meest fit. Maar het blijft een persoonlijke mening natuurlijk. Met name jonge spelers denken er denk ik anders over.

En misschien oudere ook wel, want ons tweede won gisteravond opnieuw, met 3,5-2,5 van Schaakgroep Koedijk 2 en staat met Degoschalm/Revanche gedeeld eerste. De slotronde is tegen de combinatieploeg en door een surplus aan bordpunten is 4-4 voldoende. Aart, Arno en Ronald wonnen gisteren, Jos remiseerde en Jeroen en Niels verloren. Wellicht houdt dat in dat we komend seizoen met twee teams in de tweede klasse spelen!