Spannende avond in de Waldhoorn

Vooraf had Enrico een mailtje gestuurd:

“We hebben dan een zware uitdaging in de vorm van Purmerend 2. Ze zijn op papier veel sterker dan ons en zijn dan ook veruit de favoriet voor de titel in de klasse 1A. Omdat JP er niet bij kan zijn heb ik Arno bereid gevonden voor hem in te vallen.”

Op volgorde van resultaat:

Bord 4: Niels Wijntjes – Marc Holla
De opening was een soort Karpov Caro Kann (met 4. Pd7). Ik dacht nog aan de partij vd Wiel vs Karpov ergens in Amsterdam, dus speelde Ld3.
Enfin, zoals wel vaker gebeurt werden snel de dames geruild en bood ik remise aan. Dit werd enkele zetten later aangenomen (1/2-1/2).

Bord 1: Michael Yu – Enrico van Egmond
Enrico speelde een soort Dame-Indisch, wat hij nooit eerder had gespeeld met zwart. Hij wist wel hoe hij met vluggertjes het lastig kreeg (als hij wit had) en besloot ook zoiets te spelen. Dit lukte vrij makkelijk, want na 20 zetten won hij een stuk. Wit deed nog een soort wanhoops offensief, maar gaf toch snel daarna op. (0-1).

Een goed begin is er, de rest zou wat langer duren..

Bord 6: Arno de Visser – Pim Jekel
De opening was een Pirc met Ld3 ipv Pc3. Zwart kreeg het loperpaar, wat toch snel weer werd opgeheven. Arno won in het midden spel veel tijd, hij probeerde zijn tegenstander te overrompelen, maar zwart bleef alles dekken. Arno is inmiddels 85 jaar, maar speelt als een jonge hond, totdat de dames geruild worden en er een toren eindspel overblijft.
De verre vrijpion van zwart was tenslotte toch gewonnen. (0-1).

Bord 8: Aart Strik – Luc Preeker
Aart speelde zoals gebruikelijk 1. Pc3 een soort Van Geet dus.
Hij kon al snel door ruil van het paard op f6 de pion op h7 winnen. Zijn tegenstander kreeg daardoor wel de open h-lijn als compensatie. De koning van wit kwam aardig op de tocht, maar bleef wel buiten de meest gevaarlijke velden van de zwarte lichte stukken. Kwam Aart nu toch weer in de problemen? Hij verliest ergens een pionnetje, maar krijgt volop de vrijheid om zijn randpion naar voren te schuiven. Uiteindelijk beslist deze vrijpion de partij, en kan Aart tevreden zijn winst aantekenen. (1-0)

Bord 2: Wim Boom – Dennis vd Beld
Wim Boom is vaak de sleutelfiguur als het om de teamoverwinning gaat. Als hij wint, wint het team vaak ook, maar Wim kan ook verliezen…
Het begon met een rustige Damepion opening. Wit had een paard, zwart had de loper, met verder nog torens en dames. Zwart kan later zijn loper ruilen voor het paard en dan blijven alleen de zware stukken over. Wim moet een pionnetje geven om zijn toren te activeren, en probeert een matnet te vinden. Zijn tegenstander’s haar blijft keurig in model en hij wikkelt af naar een dame eindspel met pluspion. Dit bleek niet te houden. (0-1).

Bord 7: Rob van Someren – Jos Hendriks
Jos had zich de hele week voorbereid op e4, maar krijgt d4 voor de kiezen. Dan maar Hollands, typisch Jos.
Na een ingewikkelde opening wordt er tegenovergesteld gerokeerd. Jos zit zwaar in de denktank, maar zijn tegenstander is gevaarlijk, en probeert zowaar een koningsaanval. Jos pareert alles maar begint toch te zweten door tijdgebrek. Nadat duidelijk was dat de stand inmiddels gelijk geworden was, werd ook hier de vrede getekend.
Jos kon van malt over naar echt bier… (1/2-1/2).

Het stond nu 3-3 met nog 2 partijen te gaan, Zou het nog lukken?

Bord 5: Robbert Mirani – Wim Smit
Hier kwam een soort Nimzo-Indisch op het bord, waarbij wit een dubbele fianchetto had. Wim Smit denkt al snel aan remise, maar moet van Enrico toch nog door spelen. Zijn tegenstander blijkt in vorm en verovert zowaar een pion, maar Wim stormt naar voren met zijn vrijpion. Deze tactiek levert hem uiteindelijk een kwaliteit op. Het eindspel bleek niet gewonnen, en wit biedt dan tenslotte remise aan.
(1/2-1/2).

Bord 3: Peter Smits – Siem Roet
Deze partij begint met een soort geweigerd Damegambiet. Zwart heeft later een sterk paard op e4, en wit een sterk paard op e5. Siem oogt rustig, maar zijn tegenstander ook! Nu gaat Siem toch een pion verliezen en komt er een eindspel met 2 torens met paard versus 2 torens met loper..
Het is de laatste partij van de avond, en iedereen staat te kijken. Er worden foto’s genomen maar beide kemphanen gaan stug door en vinden sterke zetten. Even schrikt de menigte door een gevaarlijke penning van de zwarte toren. Wit kan zijn loper er nog net tussen zetten. Uiteindelijk gaan er teveel witte stukken naar de zwarte koning, en sterft hij in een matnet…
(1-0).

En desondanks werd het nog knap gezellig in de kleine herberg, tot in de late uurtjes…