Verslag Warmenhuizen ’76 – M.A.C. 2

In omgekeerde volgorde:

Bord 6: Paul Ooms – Paul Scholder ‘The battle of the Pauls‘
Na ruim een uur spelen was er een leuke combinatie, waarbij onze Paul een dame sloeg, daarentegen dreigde een pionvork van dame en toren. Onze Paul zette toen de dame op een open diagonaal en stond plots een volle toren voor. Dit werd vakkundig uitgespeeld (0-1).

Bord 5: Ronald Steenwijk – Gerard Zoon
Ronald wilde graag wit en kreeg een opening ‘met een paard hier en een loper daar‘; hij wist niet hoe de opening heette, maar herkende wel de stelling. Eerst stond hij een pion voor, later verloor hij die weer en toen was het snel remise (1/2-1/2).

Bord 4: Paul Zoon – Bram Tuk
De zoon van Zoon (van bord 5) tegen onze Bram. Dit werd de beslissing van de avond!
Er waren nog twee partijen gaande bij een stand van 1-3 voor ons. Bram stond slecht (verloren) in een koning met pionnen eindspel. Zijn tegenstander twijfelde waar de koning te spelen en koos voor de (verkeerde) vleugel. Bram dreigde de pionnen formatie aan de koningsvleugel te breken en de vrede werd plotseling getekend (1/2-1/2).

Bord 3: Kerre de Graaf – Marcel Kruijer
Kerre had een lekkere stelling met een torenbatterij gesteund door een dame en een paard. Hij stond een gezonde pion voor, maar werd toch ietwat nerveus. Het zou nog een lastig eindspel kunnen worden. Na overleg werd ook hier remise besloten (1/2-1/2).

Bord 2: Wim Voet – Jeroen Stellingsma
Jeroen kwam een kwartiertje te laat (zoals altijd) en speelde zijn gebruikelijke fiancietto op de K-zijde. De tegenstander rokeerde kort en Jeroen besloot lang te rokeren, wat meteen een spanningsveld creëerde. De tijd verstreek voorbij de eerste tijdscontrole en er kwam zowaar een remise aanbod van de Warmenhuizenaar. Jeroen besloot echter door te spelen (de stand was inmiddels 1.5-3.5 in ons voordeel). Stellingsma vond zijn stelling meer actief en zag nog kansen, ondanks minder tijd op de klok. Wim zette zijn voet schrap en speelde gedegen door, en jaagde zowaar Jeroen door de vlag, door geen zet te doen, maar wel de klok van onze Jeroen in te drukken.. (wellicht voer voor onze arbiters). Enfin, iedereen stond erbij en keek ernaar (1-0).

Bord 1: Niels Wijntjes – Willem Tesselaar
Dit was onze tweede onderlinge ontmoeting. De eerste partij (in 2006) had ik na een lang en hard bevochten eindspel gewonnen, nu zou het anders lopen..
Willem speelde (al sinds een lange tijd) de Pirc opening, maar Niels had een venijnige truc in de opening voorbereid. Na tien zetten (identiek zoals een week eerder tegen Bram Tuk) stond Niels een toren plus pion tegen een paard voor! De vraag was alleen, hoe het paard op a8 te bevrijden?
Na een ingewikkeld middenspel slaagde Willem er niet in het paard op te halen, en berustte in een inferieur eindspel van loper tegen toren. Deze partij werd vlak na de tijdscontrole beslist (1-0).

Al met al een welverdiende overwinning, en een goede start van het seizoen!